W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.03.2025
BUCZNY przym.
Warianty fonetyczne: BUCZNY, BUSZNY
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: st. równy lp M. m buczny // buszny; ż buczna; n buczne; D. m bucznego; B. m nżyw buczny; żyw bucznego; ż buczną; n buczne; N. m bucznym; ż buczną; n bucznym; Ms. m bucznym; lm M. mos buczni; nmos buczne; D. bucznych; B. nmos buczne; N. bucznymi; Ms. bucznych; ~ st. wyższy lp M. ż buczniejsza; B. m nżyw buczniejszy
Znaczenia:
1. »okazały, wspaniały, strojny, pełen przepychu; świadczący o wysokiej pozycji społecznej«: Ná ostátek skąd to weszło że Alexándriyski Pátryárchá po dźiś dźień dwuch peliuszow/ álbo omophorow záżywa? álbo że się tákim bucżnym tytułem pisze: Sędzią wszystkiego swiátá. MorochPar 62. Obácżywszy cżłowieká bárzo bogátego y bucżnego: ále żadney godnośći w sobie nie máiącego/ rzekł: to iest własny Koń w śrebro przybrány. BudnyBPow 6. [...] Ktorzy chcą bespiecżniey okrutniki skroćić/ ći máią dobroćią/ á nie odźieniem bucżnym się pokázáć/ bo dobrotá iest pokoy/ á okrućieństwo zły zysk. BudnyBPow 73. Zátym Cesarz rzekł: Iákoż dáleko przystoyniey w tákim vbierze chodźić corce Cesárskiey niżli w onym bucżnym w ktorymeś byłá wcżorá. BudnyBPow 147. Do tego też ieśli im pozwolimy w sukni fálendyszowey chodźić/ przynamniey niechby z skury bárániey ábo koźiey kołnierz do suknie przyszyty nośili; tákże báráni abo koźi szłyk/ żeby znacżni byli od Chrześćian (iako żydźi we Wloszech w żołtych kapeluszach chodzą/ dla roznośći od Chrześćian) żeby pámiętáli w iákiey kożuchowey bárwie tu są przygnáni. byliby trochę skromnieyszymi/ y nie byliby ták bucżnymi iáko teraz: gdy vbrawszy się w stroyne száty/ żadney vcżćiwośći nie cżynią/ áni Duchownym áni świeckim osobom. CzyżAlf 44-45. Krolowie tego światá szukáią drogich szat/ łáncuchow/ koron/ berłá/ bucznych páłacow [...]. BirkNiedz 67. Widźisz te buczne Krole/ zdeymi z nich tę márną mászkárę; obaczysz ich w łáńcuchách iáko bráńce. BirkOboz 79. Rzymskie Triumphy niechay inszy wysławiaią/ Y potomnym na oko ludźiom niech stawiaią: Niechayże Iuliusza Wiazd buczny rysuią Ci, ktorzy dźieiopisow piorem naśladuią [...]. DębołPowrót Aij. Widzę w rogu kuchnią sztuczną, Z drugę[!] stronę salę buczną [...]. JarzGośc 46. A w sali, nie powiedziałem, Sobola żywcem widziałem. Obicie skórzane buczne Tam jest, w malowanie sztuczne. JarzGośc 47. Nie jednak Fortuna metu dosadziła, Ledwie ledwie pierwszy stopień przestąpiła, Już coraz rozpiera boki buczne wyżej, Co dzień nieba bliżej. TwarSRytTur 15. [...] Polski nie gubi nic iák báńkiety Drogie Pászty buczne wety/ Y Málwátyckie trunki/ Winá z Tokáiu Z obcego Alákánt kráiu. KochProżnLir 202. [...] szpiczáste rogáte y ná przodku kończáte ludźie buczni trzewiki noszą: poszło to od jednego Błazná dworskiego [...].. GdacPrzyd 30. Po tak bucznych sobolach, po tak świetnej lamie, Kiedy głód każe, przyjdzie wdziać górnicę w jamie. PotFrasz1Kuk II 102. [...] z Skał Ryphaeyskich buczny Don powstaie Europie dzieląc y Azyey niwy [...]. LucChrośPhar 76. Sćiągáli się rożni Ludźie Pieszy y Konńi ná Przedmieśćiá, y Polá Promnikowe, iáko to Piechoty Węgierskie rożne, Polskie Chorągwie, Páncerne y Husarskie, buczne y piękne [...]. RelWjazdKról A. Pytał się iey [Kleopatry] Antoniusz czegoby do tak bucznego bańkietu niedostawało? odpowiedźiała, że bydź może bogatszy, gdyż wieczerza iedna trzykroc dwanaście tysięcy piećset talerow kosztować może. ZehenLaskSum 58. A potem ją powiedli przed buczne namioty Holoferna, Kędy stał buńczuk jego złoty. JabłJHistBar II 531.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Podczás gdzié szatá podléysza/ tai się pychá buczniéysza. KnAd 872.
Przenośnie: [...] Więc gdy mądrze/ y vwáżnie Krolewić zniemi discuruie/ gdy ieden/ y drugi discurs woienny wnieśie/ y vwáżnie roztrząsnie: Posłowie poyrzáwszy po sobie/ zpazura Lwa poznawszy/ zpodźiwieniem rzekno. Num vel ipse Philippus, Alexandro matutior? Zapráwde trudno o bucznieyszy w Woiennych sprawaw dowćip: I sam Philip/ wniwczym/ tey dźiećiny nieceluie. BorkKomp G.
2. »hardy, pyszny, zarozumiały«: Buszny/ Vide/ Wysokiey myśli/ ManTobPhr 9. Niechay Pan dźiś przystrzyże włosow choć ná pálec: Pátrzayże álić iutro nász buczny zuchwálec. Ledwo dźieśiątek włosow dał ná łbie zostáwić/ Chlubiąć[!] sie stąd áby miał co do brego spráwić. WitkWol F. Na to buczne, surowe i harde łajanie Porywa się od stołu Rugier niemieszkanie I z pozwoleniem Karła mówi do srogiego Rodomonta, iż nigdy nie dowiedzie tego, Aby w tem, coby wadzić miało uczciwemu, Zgrzeszył kiedy przeciwko królowi swojemu; Raczej tak go szanował, tak się z niem obchodził, Iżby i pomyśleniu rad jego wygodził. ArKochOrlCz III 389. Wielkie miłosierdzie pokazało się nad wami Boga naszego, który dla was (tak ja trzymam) niewinniątek swoich, harde pogany pogromił, wstecz Murzy i komunniki obrócił, nadęte i buczne Bisurmany poniżył, zawory żelazne piekła połamał, jako niegdy dla Cyrusa pomazańca swego. BirkBaszaKoniec 262. Pyszny/ buczny/ nádęty/ hárdy/ wyniosły. Superbus, Arrogans, Insolens [...]. Kn 904. Domaszewski nazwał się co Doma szet zLiublina syn kramarczykow. studował w Crac został beł mistrzem A[nn]o 1630 buczny nadety siela o sobie rozumieiący po klierycku chodzieł, uczel dzieci P. Misiewskie[g]o TrepNekLib 72v. Ni Adam ociec, ani matka Ewa Podali ludziom, o co się Bóg gniewa. Lecz buczny Kaim, a ze sczerej złości Wniósł dumę na świat, nakładł w gardło kości: Gdy brata zabił, siostrę wziął za żonę, Skąd zaś porosły zbrodnie niezliczone. NiebAnBad 257. Wczora okapłoniony zadął w kącie sowę; Dmucha dziś, z ludźmi wadzi i wdaje w rozmowę. Co wczora grzechem było, że nie mógł dokazać, Dziś, gdy może napisać insze, tamto zmazać, Jak nie on: tak przystąpi fantazyja buczna. W sercu i w głowie kiszka wszytko robi tuczna. PotMorKuk III 324. Bászow, y Bellerbeiow bucznych Tchorz oblećiał: co żywo w drogę, gdy iuż ćięzkie Bázáry, w srogim zámieszániu názad uchodzą. KochPsal 67. Pysżny, bucżny, hochmüthig, BierSłowa 189. A na czymże ta grzeczność Fircyka zależy? [...] Czy, że z wielkim rękawem, z buczną miną chodzi; Przymawia i przeprasza, łże i ludzie zwodzi? NaruszAEpigram 232. Y żadną rzeczą nie wyrażáią lepiey Oycá swego Heretycy/ iáko tą butą hárdośći dyabelskiey nádęci. Dyabeł buczny/ oni nie pokorni: Dyabeł kłamcá/ oni prawdy nie mowią [...]. BirkRus 21.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Zołnierz zuchwáła buczna rzécz. KnAd 1366.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM