Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. budkarz; ~ lm M. budkarze

Znaczenia:

»człowiek mieszkający w budce albo wykorzystujący budkę jako miejsce pracy, np. stoisko kupieckie lub warsztat rzemieślniczy«: Budkarz/ co w budcé mięszka/ przékupień/ krámarz/ rzęmięśnik/ Attubernalis [...] Fornicarij [...] Tabernarius [...]. Kn 51. Die Budensitzer/ Kramárze/ Budkarze die Duacksalber/ Pryacżńicy und Trödler y Wendetarze wollen auch Kauffleute genennt seyn.chcą też zwáni być Kupcámi. KomDobrOrb 331, 333. Budkarz. Buden-Sitzer; Laden-Sitzer. boutiquier. T III 85 [87].

# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Bucę się Budkarz Butá Bydlęce adv. WojnaInst 148