W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 21.11.2025
BYDLARZ rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1618
Formy: lp M. bydlarz; C. bydlarzowi
Znaczenia:
1. »pastuch bydła«: [...] Bydlarż Viehhirt [...]. KellGram 235. Bydlarz. 1) Vieh-Hirte [...] 1) un pastre qui méne les bêtes au pâturage [...] § *1) dałem bydlarzowi (pastuchowi) moie bydło [...]. T III 94.
2.łow. »pies atakujący bydło«: Wády też w pśiech rozne/ á osobliwie pięćiore: Zasadźcá/ Wskopeczny/ Postronny/ Zabáwcá/ Bydlarz. OstrorMyśl1618 36. Bydlarz POmyka sie też pies do bydłá/ ná co/ trzebá naprzod przy w práwie scżęniąt mieć oko/ bo stáry sie tego nie imie sam przez się/ chybá od drugiego zepsowány: ále młody z bystrośći y ze złego rozsądku/ pomknie sie do káżdey rzecży/ cżego z młodu strzedz trzeba [...]. OstrorMyśl1618 41. Bydlarz [...] 2) Jäger: Hund der das Vieh anfällt [...] 2) chas. chien qui mord les bestiaux [...] 2) bydlarz pies do bydła śię przymyka y ie kąsa. T III 94.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM