W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.10.2024
BYDLNIK rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują
Formy: lp M. bydlnik; D. bydlnika
Znaczenia:
1. »byk, stadnik, samiec trzymany dla rozpłodu«: Do bydłá bydlniká przypusczáć. ZawacGosp Bv. Bydlnik ma być porządny w oborze dla bydłá. ZawacGosp Eii.
2. »samiec, przewodnik stada większych zwierząt racicowych dzikich, np. bizonów, turów, żubrów, jeleni, łosi«: Byk/ buiak/ bydlnik/ Taureus [...] Ductor gregis indomiti [...]. Kn 56.
Znaczenia niepewne:
1 a. 2: Bydlnik/ vide byk. Kn 56. *Bydlnik, byk. Bolle/ Boll-Ochs. taureau. T III 94. [...] Buiał, bujak, bydlnik, byk [...]. DudzZbiór 34.
# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Bydlnik. WojnaInst 148
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM