W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.11.2008
BYWALEC rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. bywalec; N. bywalcem; ~ lm B. uż. nosob. bywalce
Znaczenia:
»człowiek bywały w świecie, obyty, doświadczony«: Póki lata swe trawisz tylko w domu, Próżno bywalcem udawasz się komu. SaadiOtwSGul 148. Bywáléc/ bywáły/ Versatus, versatisimus. Expertus [...]. Multorum hominum mores vidit & vrbes [...] Factum est periculum pedum, visa et via, [...] Multùm ille & terris iactatus & alto [...] Multum aquae nauigauit. vide Swiádom. Kn 57. A ten [żołnierz w gościnie u autora] łże, aże ściany schną, czyniąc się bywalcem, Rożne miasta po stole cyrkluje mi palcem. PotFraszBrück I 195. Bywálec, experimenté, eprouvé. KulUszDyk 11.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: MOUCHER [...] FRANCUSKIM przysłowiem mowiemy [...] Il ne se mouche pas du pied. [...] Nie nogą sobie nos uciera frant bywalec nie dudek. DanKolaDyk II, 283.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM