. 
. 
. 
. 
. 
. 
.
    ◆ 
Związki frazeologiczne:
      
      ◆ 
       święty cech »niebo, zbawienie«: 
Ciało w łaźni wymyją za godzinę ługi, Ale duszę, kto chce wniść do świętego cechu, Dłużej, niż siedm lat trzymać należy na blechu. PotFraszBrück I  461.
      ◆ 
       żydowski cech »zdziercy, skąpcy, lichwiarze«: 
Drudzy bez regestrow do Zydowskiego cechu wstąpili; drą, łupią bez miłosierdzia. BirkNiedz  224.
      ◆ 
       z kimś trzymać cech (
sz. zm.) »sprzyjać, pomagać komuś«: 
SA też iácyś duchowie dziwni/ ktorzy z ziemi Pospolicie bywáią/ więc między kruszcámi/ Ci z gorniki przy kruszcách iákby cech trzymáią. RoźOff  H3v. 
[Bachus] Przeto z námi trzyma Cech á záwżdy nam w znoiu/ Vpalonym podawa chłodnego napoiu. RoźOff  M.
      ◆ 
       marsowem bawić się cechem: 
Sam to przyznał Chodkiewicz Ktory iak się Marsowem począł bawic Cechem Nigdy tak wielkich, nigdy z tak ogromnem Echem sztuk ognistych, nie widział. PotWoj  73.