Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T notują
SStp (?), SXVI, L (?), SWil (?), SW (?), SJP (?) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: bezok. cektować się; ~ cz. ter. lp 1. os. cektuję się

Znaczenia:

1. »dyskutować, sprzeczać się«: Céktuię się/ Licitari dicuntur mercando vel pugnando contendentes [...] Ciskam 2. Sprzeczam się/ Przégadywam się. Kn 60. Cektuię się. 1) einen Wort-Streit haben. 2) lange dingen. 3) sich unterreden. 1) contester, débater, disputer. 2) barguigner. 3) s'entretenir, discourir avec qu. T III 101.

◼ Przenośnie: ◼ Ktoż się obierze z śmiercią cektowáć? MłodzKaz IV, 569.

2. »rozmawiać z kim«: Cektuię się. [...] 3) sich unterreden. [...] 3) s'entretenir, discourir avec qu. T III 101.

# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Bydlnik Cektuię się Chełszczę Cholebam [...]. WojnaInst 148