Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m celtycki; D. m celtyckiego; ż celtyckiej; B. ż celtycką; N. m celtyckim; Ms. m celtyckim

Znaczenia:

»pochodzący z terenów zamieszkałych przez Celtów«

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ nardus celtycki (sz. zm.): Drugi błąd/ co się też tu o kłosie te[g]o Nárdusá wspomina/ rozumieć mamy nie kłos ktoryby wierzche[m] z nie[g]o wyrastáć miał/ iáko bywa ná Szpikánárdzie nászey ogrodney/ álbo ná láwendzie/ ále rádniey korzeń iego/ ktory ma ná kształt kłosá/ z ktorego liście kosmáte y z łączem swym pochodzi/ á od niego spodkiem korzonki włoskowáte gęsto. Co znáczniey báczyć możemy w Celtyckim Nárdusie. SyrZiel 33. NARDVS Celtycki/ Fráncuski/ ábo Rzymski/ dwoiáki się znáyduie. SyrZiel 34. Nárdus Celtycki/ [marg.] Nard[us] Celtica. Gallica. Romana. SyrZiel 34. Item, Opuchłęy y nábrzmiáłey wątrobie bárzo służy z Celtyckim Nardusem w winie wárzony/ á ráno y ná noc ciepło używány. SyrZiel 340. Trzeci, bráli Nárdusu Celtyckiego łotow czternáście, Piołynu gornego suszonego łotow czterdzieści, y to we śrzodku naczynia w płociennym worku wieszáli, leiąc ná to 24 gárnce słodkiego mosztu, przez dni 40. mocząc. SyrZiel 353. ▲ szpika celtycka: Przydaią drudzy kwiátu wonnego Situ łotow dwánaście/ Szpiki Celtyckiey álbo Fráncuskieyták wiele. SyrZiel 12. Mylą sie ci/ ktorzy spuściwszy sie ná lekkomyślny rozum swoy/ biorą zá Szpikę Celtycką Szpikánárdę ogrodną/ álbo Láwende. SyrZiel 36.