Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (Cerera, Ceres; XVIII w.), SWil notują
SStp, SXVI, Kn, T, SW, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp M. Cererą; D. Cerery

Etymologia: <łac. Cerera>

Znaczenia:

1.mit. nazwa własna »rzymska bogini urodzajów«: Wstydźmy Polską Cererą Bacha z Lieuszem,/ Co dom ma, byle czaszą pijmy a nie kuszem./ Albo złe Mazowieckie szepce i basztardy? Wżdy nie pojdziem hajduka, nie pojdziem galardy./ Miody, choć nie kowieńskie, albo nam złe lipce? PotFraszBrück II 272. Nie lubi próżnej kiszki Wenus, głupia swacha: Cerery z chlebem, z winem potrzebuje Bacha. PotMorKuk III 164.

2.przen. »rolnictwo«: Siła nas będzie takich y podobno rzadko kto sie z iego Pallestry obierze, ktoby Niewolał Bellonie abdykowac do Cerery sie Applikowac. PasPam 205v.