Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m chłopięci; D. m chłopięciego; B. ż chłopięcią; Ms. m chłopięcim; lm D. chłopięcich

Znaczenia:

»charakterystyczny, właściwy dla młodego chłopca, pochodzący od młodego chłopca, młodzieńczy«: Zmárski ná żywocie z czestego rodzenia dźiatek pániom wyrownywa/ liśćie tego źiela [Matki Bożej włosków] naprzod w moczu chłopięćim ie moczone/ potym z sáletrą vtrzeć/ á tym żywot białeygłowie námázywáć. SyrZiel 588. Konstanty s chłopiencich lat zołnierski chleb polubiwszy, młodosc swoiom wroznych zaciągach trawił. VorLetSkarb 70-72?. Iako z domu od miłych rodzicow schłopienciego wieku wyszedszy odiachał, asz do swego ozenienia nie był unich. VorLetSkarb 78. Rodzic moi w chłopiencim wieku swoim, prętko iakos po przistaniu do niego, Putkamera Pana swego w potrzebie postrzelonego zbywszy, namowiony od Gwaltera Riff ktory Pana iego lieczył; o sobie iako młode dziecko radzic nieumieiąc, przistał do niego. VorLetSkarb 80. Nie zrozumiány w inklinacyach swoich do ludźi, słowem, zmiennik, iednych zaraz w kolebkách puszy y rozdyma wielkośćią fortun, y nápuszeniem honorow, chłopięćią niema owę posturkę, ktorey fortuit a nataelium dobry wstęp do wszytkiego dadzą, nadstáwiáiąc páńską powagą [...]. RobWAPróba C2. Urok chłopięci łatwo nas nęci, Zwabia, sprzyiaźnia, klei bez wstrętu; Ktoż więc swey sile, zaufa tyle, By mogł przekonać moc sentymentu? ZabłFBalik 67.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ chłopięcie lata (sz. zm.): ▲ chłopięcy wiek: