Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, L (XVII), SW notują
SStp, Kn, T, SWil, SJP nie notują

Formy: lp M. chłopobyk; B. uż. żyw. chłopobyka; ~ lm C. chłopobykom; B. uż. nosob. chłopobyki

Znaczenia:

mit. »istota przedstawiana jako potwór o ludzkim ciele i głowie byka, żyjący na Krecie, minotaur, kojarzona także z centaurem«: Táka zdrádá budynku. gdźie przeźeń zámkniony Gdy był zrosły chłopobyk/ y dźiw nápáśiony Krwią po dwá kroć Akteyska/ łos w dźiewiątne látá/ Trzeći raz ponawiány/ pozbawił go świátá. OvŻebrMet 193. Chłopobyká Minotaurá Teseus znosi ź pomocą Aryádny. OvŻebrMet 193 marg. Tyś, ze wszej na nas skupione Tauryki Duże Cyklopy, brzydkie chłopobyki, Gdy nam są ciężcy (Komarno, Kałusze Świadczą) – zbił i wparł w Stygowe kałuże. GawTarcz 64. Słowá dobrego Kácerzom nie dáią Oycowie święci/ przyrownywáią ich psom wściekłym/ wężom/ bazyliszkom/ smokom łuskowátym/ sowom/ krowkom/ ktore w gnoiu gmerzą/; żabom/ muchom/ pluskwom/ ktore poki żyią kąsáią/ gdy zdechną śmierdzą/ trędowátym/ piecom nápalonym/ w ktorych chleby Antychrystowi pieką/ koczkodanom/ máłpom/ páiąkom/ prochnowi/ członkom zgniłym/ iászczurkom/ ktore żywot Kościołá Páńskiego gryzą/ centaurom/ to iest chłopobykom/ puchaczom/ onokrotalom/ ábo bábom z klekotkámi/ cyklopom onym/ ktorzy się w iáskiniách Etneyskich y porodzili y pochowáli. BirkRus 33.