Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: CHAJA, HAJA

Słowniki:
T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1670

Formy: lp M. chaja // haja; Ms. chai

Znaczenia:

»wietrzna, burzliwa pogoda, burza, słota, zawierucha«: Po slepey chai y okropney burzy Pieknieyszy Swiat gdy Słonce iasną twarz wynurzy. PotWoj 46. Dzień był wietrzny; zawartka i marcowa haja. PotFraszBrück II 40. *Chaia, nawałność. See=Sturm. tempête; un orage. & po morzu nas rozegnała chaia. T III 107.

◼ Przenośnie: ◼ Tak sobie tuszą [Turcy] Jesli ich [Kozaków zaporoskich] nie pobiją, zepewnie pogłuszą. Albo Kulmi zasypą: ale ci pod Piastą Gnoiem nafasowaną: tna siem odenastą Aze skoro się ku niem ta chaia zagosci W ten czas dosamopałow pokinąwszy kosci Kazdy Swego wymierzy. PotWoj 93.