W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 12.02.2019
CHODAK rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. chodak; ~ lm M. uż. nosob. chodaki; Ms. chodakach
Znaczenia:
1. »ten, kto wytrwale, bez zmęczenia chodzi piechotą, dobry piechur; łazik, włóczęga«: Chodak/ co rad chodzi/ Ambulator [...] vide Biégácz. Kn 67. Chodak/ Ambulator [...] Gassentretter/ herumbschwender. DasHünDict Qqv.
2. zwykle w lm »proste obuwie z cholewami, wykonane najczęściej z lichego materiału, noszone głównie przez chłopów albo ochraniacze, nakładane na łydki«: Chodaki/ vide Kurpié. Kn 67. GUESTRES [...] Sculponeae [...] Perones [...] CHODAKI kurpie ná nogi czyli łystciańki álbo skornie ná nogi do obuwania dla potrzeby álbo ochrony pończoch [...] W chodakach, kurpiach skorniach chodzący w skornie ubrany. DanKolaDyk II, 107.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM