Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: HUMOR, CHUMOR, UMOR

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp N. humorem

Etymologia: <łac. humor>

Znaczenia:

»nastrój, usposobienie«: Powiedano mi potym że się dla tego nie udał [Czarniecki pannie] że bardzo humorem y Marsem narabiał. PasPam 82v. Bo gdy miał vmor Páński, á vmysł wspániáły, Nie sczyptem, ále garśćią skarb dla wieczney chwały Sypał vbogim, áby, gdy czás zámierzony Przyydźie świátu, a termin płáty náznáczony, Odebrał obiecáną zápłátę stokrotnie, Zá iáłmuznę vbogim wydáną ochotnie. DamKuligKról 256.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ chumor choleryczny, humor choleryczny (sz. zm.):

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ wyniosły humor: Bywa czásem że powoli z stępuie z tego Kátáfálku pompy swoiey/ ná máły iáki/ y tym sámym spokoyny Vrząd/ zwłaszczá ieśli nie iest człowiek wyniosłego humoru/ od ktoregoby się pomsty spodźiewáć mogli ći/ co są przyczyną iego ruiny: álbo ieśli się też nie zda mieć dosyć do tego sposobnośći/ áni kredytu do sprowádzenia iákiey burze. RicWielJMon 57. Podobáło się wyniosłemu humorowi iego, że Biskup szukał u niego protekcyi: á zatym obiecał ochronie wspieráć powagą swoią interesá Duchowne. PotulHist 215. Ta z domu Wojnianka Ogińska, wojewodzina wileńska, była zbyt wyniosłego, a nawet dziwackiego humoru, tak dalece, że jednę tylko córkę Marcybelę za życia swego za Zawiszę wydawszy, inne córki, lubo i piękne, i grzeczne, i wielkich talentów, nie mogąc im partii dobrać, w lata zaprowadziła, że aż po śmierci rodziców za mąż popochodziły. MatDiar 315.