W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 12.04.2012
Warianty fonetyczne:
CZYŻMA, CIŻMA
Etymologia: <
węg. csizma>
Znaczenia: »obuwie z miękkiej skóry, płytkie albo z niską cholewką, często o wydłużonym i zakrzywionym nosie, noszone szczególnie za czasów Zygmunta III«: Cziżma Cothurnus. LodDict 13/3.
Nie zastali ich [zbójców] tylko legowiska barłożne, ładownice, ładunki, ciżmy, sablatas. RegZłocz 162.
Cizem zołtych Tureckich par dwie. ArchRadziw 1638 46/16.
Cizmy sukienne czerwone. ArchRadziw 1638 165/79/1.
Szwiec [...] robi [...] Trzewiki [...] Obuwe [!]/ [...]
[Boty] y Kurpie/ [Ciżmy] [łac. Perones, fr. des bottines, niem. Halbstiefeln]. KomDobrOrb 155-157.
Herkulesowe ciżmy dziecku przywdziewać. PotPis 144.
[...] kapłany [...] Ktorzy z Mojżeszem, z świeckich wyzuwszy się ciżem,Do tak strasznej świętości, własne ciała krzyżem Naprzod rozbili,żeby każdy się nań dźwigał, Każdy mając w nich przykład,drabiny nie wzdrygał. PotFraszBrück I 462.
Obralismy iednego człeka, wzielismy dałoma dwie koszule y puł talera a cztery pułtoraki y cizmy. AktaMusz 23 r. 1649.
Usárzowi ná koniu ciżma/ Kozakowi bot/ Aydukowi trzewik/ Burkowniczkowi báczmága Co komu właśnie służy,
niech tego zażywa. Łab. Et. C2v. .
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]