Słownik XVII wieku

Słowniki:
notują

Formy: lp M. cyc; D. cyca; N. cycem; Ms. cycu; ~ lm M. cyce

Etymologia: <niem. Zitze>

Znaczenia:

1.ekspr. »pierś kobiety«: Krow tám niemász domowych: lecz iest iedná rybá/ ktorą oni zowią krową/ dla głowy/ brzuchá/ y wątroby podobney do krowiey: lecz pierśi ábo cyce/ ma iák v niewiásty/ á śierść iák v świnie. BotŁęczRel II 33. [...] Babo smrodliwa, pełna plugastwa wszelkiego, Ktora o nikim słowa nie rzeczesz dobrego, Przeklęta babo sama, co przeklinasz ludzi, Babo, ktorą czart zawsze na cnotliwych budzi, Pijanico wierutna, zamtuzie wytarty, Ktora cycem obwisłym karmisz młode czarty [...]. NaborWierWir I 327. Cyc niewieści/ honestius dicitur Piersi/ vide Piersi niéwiéśćie. Kn 92. Cyc, g. [cyc]a. 1) Schertzw. Dietz, Weiber-Brust. [...] 1) burlesq. tétard, gros & grand téton de femme. T III 168.

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Bo z tych pieszcżkow/ co záwsze przy cycu wyszą/ rzadko co dobrego bywa. VolcDial 21v. co zawsze przy cycu wiszą rzadko bywa z nich co dobrego. T III 168.

2. »sutek krowy lub kozy; wymię «: Cyc v źwierząt/ v krów/ koz/ etc. Wymię/ Ruma, [...] Rumen, [...]. Kn 168. Cyc, g. [cyc]a. 2) Zietze an dem Euter der Kühe, der Ziegen. 3) Dietz, der Euter. [...] 2) traïon de vache, de chèvre. 3) pis de vache, de chèvre. [...] 2) cyc u kozy, u krowy T III 168.