Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, T, L (XVI-XVIII w.), SWil, SW, SJP notują

Formy: lp M. czarnucha; D. czarnuchy; B. czarnuchę

Znaczenia:

»roślina zielna, czarnuszka siewna; nigella sativa«: Czarnucha. (melanthium) Schwartzer Kümmel, Römischer Coriander. nielle, poivrée, poivrette, aléne. T III 175.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ czarnucha żytna »kąkol (?)«: Mowy vtráceniu iest wielkim rátunkiem: Wźiąć Dźięgielu/ Oleśniku/ źiela Zębnego/ ktore Piretrum Láćinnicy zowią: Czárnuchy/ Pieprzu/ Ruty/ bobrowego stroiu/ przetłukszy zgrubá/ to wszysto w máłe y w wąskie woreczki/ ná pálec wszerz/ násypáć/ przeszyć/ á po iednemu w vśćiech obrácáć. SyrZiel 91. czarnucha żytna. (pseudomelanthium) Raden, Radel ein Unkraut im Korn. barbeau, oeillet sauvage, mauvaise herbe qui gâte le blé. T III 175.