W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2020
DAMNIFIKACJA rzecz. ż
Słowniki:
SStp (?) notują
SXVI (?), Kn, T, L (?), SWil, SW, SJP nie notują
Formy: lp M. damnifikacja; D. damnifikacji; B. damnifikacją
Etymologia: <śr. łac. damnificatio>
Znaczenia:
»szkoda, uszczerbek«: Ale przecię tak mowię ieszcze by to zraz zakołatać ultimarie [ostatecznie] niewdaiąc się do konfederacyiey ktora Infallibiliter [niezawodnie] wielką Oyczyznie przyniesie [...] damnifikacyią. PasPam 141v. Y iam zezwolił na te consilium poniewaz zadne praeiudicium nie przynosi ani damnifikacij ni komu. SapANot 228. Cokolwiek damnifikacyi skarbowi ná swoy pożytek czynią, to sobie zá skrupuł nie maią, á raczey go iako klin z głowy wybiiaią. JabłSkrup 41. Ale y ta rácya, a raczey damnifikacya skarbu non salvat, nec solvit ich od skrupułu grzechu. JabłSkrup 42. Przed BOGIEM ktory nie kontentuiąc się, sąd y kare na tamtym świecie im gotować, y natym ieszcze na postrach y popráwę drugim karze, zá damnifikacyą skarbu publicznego. JabłSkrup 45-46. Atym barziey Legitimować possessią niewiedząc meritu actionis Vpewniaiąc iz co kolwiek damnifikacyi będzie tedy Odpowiedziec musi Vkazdego Sądu. SapADiar 49-50.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KK-G