Data ostatniej modyfikacji: 30.09.2014
DAMNIFIKOWANY im. przym. bier.
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1611
Formy: lp M. m damnifikowany
Etymologia: <z śr. łac. damnum 'szkoda, strata'>
Znaczenia:
»poszkodowany«: [...] á potym ma tego dowieść ten co mu dylacyą dáno literis significatorijs onego sądu, że tam prawdziwie miał sprawę przysiężną, y postępek z ktorego tá sprawá urosłá, áby dáremnie Aktor ludyfikowany nie był, y dámnifikowany, sub amissione causae. VolLeg III 79.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: KK-G, WG