Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1624

Formy: lp M. diariusz; B. uż. nżyw. diariusz; ~ lm B. uż. nosob. diariusze

Znaczenia:

»dziennik«: DIARIUSZ PRAWDZIWY ZWYCIĘSTWA nad TATARAMI OTRZYMANEGO/ Roku M. DC. XXIIII. Dniá dwudziestego Czerwcá, to iest w Octawę Swiętego Antoniego z Padwi. DiarZwyc A. Skończywszy tedy peregrynacją Silesjej, Bohemiej, Imperii, Bawariej, Szwicjej, Tyrolu, włoskiej, nieco hiszpańskiej ziemie, Sabaudiej zacznę czynić diariusz peregrynacjej szczęśliwie francuskiej, angielskiej, nieco szockiej, holanderskiej ziemie, jakoż zacznę szczęśliwie. BillTDiar 277. Dyaryusze tych wszystkich iako y ostatniego Seymu, dobrzeby opisać z tych tu Listow Zacnego Ministra Kanclerza Załuskiego Słowami: ad Annum 1688. KonSRoz 5.