Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, T, L, SWil, SW notują
SStp, Kn, SJP nie notują

Formy: lp M. dojutraszek; D. dojutraszka; ~ lm B. uż. osob. dojutraszki

Znaczenia:

1.ekspr. »osoba odkładająca zajęcia na następny dzień«: Doiutrek, g. doiutrka. Doiutraszek, g. doiutraszka der alles auf Morgen verschiebet. qui aime à mettre ses afaires au lendemain. T III 240.

2.ekspr. »ktoś, coś, kogo, czego cechą jest nietrwałość, niestałość, zmienność«: Wszytek świat, wszystkie wolne narody dziś na niem Pod dziedzicznym królewskim żyją panowaniem, Sami Polacy, choć ich oszukują ważki, Rozną od wszystkich modą biorą dojutraszki. PisMów II 71. Ty, odmienić racz, proszę, afekt, przyjąc szczery, Jako od brata, ktory, choć posyła fraszki, Przecie go nie poczytaj między dojutraszki, Jeśli w pisaniu wierszow Talią nie zdole, Bądź łaskaw na kolegę przy krolewskim stole. PotFraszBrück I 410. Iednego tylko Márto trzebá, wszytko frászka Nie puszczą, ná wieczerzą Páńską, doiutraszká. Kto chce być, nie odmieniáć z Miesiącem się na ni, Stać y trwáć w iedney porze, w iedney trzebá grani. PotPocz 71.