W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 18.06.2010
DZIĘGIEL rzecz. m
Słowniki:
SStp, Kn, L, SWil, SJP notują
SXVI (?), T (?), SW (?) nie notują
Formy: lp M. dziegiel; D. dzięgielu; ~ lm M. dziegiele
Znaczenia:
»roślina zielna«: Czwarty rodzay Dzięgielu Archangelica/ iakoby Arcydzięgiel/ że iest korzenia większego/ mięższeyszego nad inne Dzięgiele. SyrZiel 86.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: dzięgiel indyjski: Azaś na rogach ważne ognie płoną Chebdy palący y gorne Gałbany Gdzie Tamaryszek; ztamtąd zmiie wioną Ani im dzięgiel Indyiski strzymany. Z Panakami je Centurzye żoną I z Modrzewami ciężkie Abrotany I przypalone rogi Jeleniowe Ze woysko całą noc wyziewa zdrowe. LucChrośPhar 317. ▲ dzięgiel arabski »jedna z roślin z rodziny selerowatych«: Dzięgiel Arabski/ Rozdział 24 Dzięgiel włoski álbo Arábski (bo ták my pospolicie ziołá cudzoziemskie zowiemy włoskiemi). Smyrnium. Petroselinum Cylicium. SyrZiel 99-100. Drudzy rozumieią go być Arabskim Dzięgielem: ále y ci brodu własnego chybili. SyrZiel 123. Smyrnium, Olisetrum [...] Alexandrisch Peterlein. Dzięgel Abrabsky. [!] GuldOn 17.
Związki frazeologiczne: dać komu dzięgielu z kminem »dokuczyć komuś«: Pan Rakocy [...] Wybrał się na czosnek do Polski alec dano mu nietylko Czosnku ale dzięgielu z kminęm. PasPam 52-52v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas