Słownik XVII wieku

Słowniki:
L, SWil, SJP notują
SStp, SXVI (?), Kn, T (?), SW (?) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1633

Formy: lm D. dzianetów; B. uż. nosob. dzianety

Znaczenia:

»piękny koń wierzchowy lub cugowy rasy włoskiej, hiszpańskiej lub tureckiej«: Potym szedł Rydwan práwieCesárski kosztowny/ stucżnie subtelno/ y bárzo chędogo vrobiony/ szło w nim cżterech Dźiánetow bárzo cudnych y wielkich nákryty srebrogłowem/ insze rzecży od złotá cudną robotą y wymyślną. StarWyp C4v. Záczym, piękne konie, Y Dźiánety roskaże gotowáć ná stronie Dla Iozáphátá stroyno ktoreby mu przyśli Gdy zechce zá mur ná świát wyiechać, do myśli. DamKuligKról 27.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ arabski dzianet: Támże y Car w Kássánie siedzi złotonity/ Ná Arabskim dziánecie/ ktoremu dwie kity Po kosztownych skofiách zawoy otoczyły/ A w okrąg Iczogłanow kupy go okryły. TwarSLeg 19.