W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 12.04.2017
EKSPROBROWAĆ czas. ndk
Warianty fonetyczne: EKSPROBROWAĆ, *EKSPROBOWAĆ
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1728
Formy: bezok. eksprobrować; ~ cz. ter. lp 1. os. eksprobruję; 2. os. eksprobrujesz; 3. os. eksprobuje; lm 3. os. eksprobrują; ~ cz. prze. lp m 1. os. eksprobowałem; 3. os. eksprobrował; ż 3. os. eksprobrowała; lm mos 3. os. eksprobowali // eksprobrowali; ~ im. wsp. eksprobrując
Etymologia: <łac. exprobrare>
Znaczenia:
»zarzut komu czynić, wytykać«: OtwFDziejeCzech 286. Iáko nie máiąc co inszego wielkiemu Pompejuszowi eksprobrowáć dáwni Rzymianie, brztdki bardzo nałog przyznawáli mu, że się iednym palcem po głowie skrobał. DuńKal Mv.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
*EKSPROBRUJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp B. ż eksprobrującą
Znaczenia:
»wytykający«: Zrzucmy z Siebie Tandem [wreszcie] owę Vicinarum Gentium [sąsiednich narodów] exprobruiącą Narodowi naszemu Paremiią Minatur Bellum et non fert, Sic Gens tota Polona facit [grozi wojną i nie prowadzi jej, tak cały naród polski czyni]. PasPam 118.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: AP-Sz