Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: EWNUCH

Słowniki:
nie notują

Formy: lp D. ewnucha; ~ lm M. uż. osob. ewnuchowie; B. uż. osob. ewnuchów; N. eunuchami

Znaczenia:

»w Imperium Osmańskim: kastrat, rzezaniec pilnujący haremu«: Musty [!] skoro do niego przyszli/ on nierespektuiąc/ choć mu Cesarz był źięćiem/ corkę iego miał v śiebie dał im dozwolenstwo/ w tym co żywo do oręża się rzućili/ y do Száráiu skoczyli/ wielką wielkość ludzi nie oglądáiąc się ná dźiáłá rychtowáne/ w sámySzáráy miedzy białegłowy y dźieći porwáli dwoch ArábowEwnuchow [...]. BuntCara A2v. Potym Ewnuchowie/ y Kárłowie iecháli stroyno [...]. StarWyp C3. Y teraz się toż dźieie/ dla młodośći Sołtan Máhometá/ ktory inszey rády nie záżywa/ tylko álbo Mátki swoiey/ álbo Murzyná/ álbo Evnuchá/ álbo młodego iákiego fáworytá. RicWielJMon 10. Meczety te ma w Kollacyi swey Kyslar Agasi Czarny Murzyn Starszy nad Eunuchami. ChmielAteny IV 428.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ najstarszy eunuch białogłowski »tytuł urzędnika w dawnej Turcji (?)«: Cesarskich Meczetow po cáłym Państwie Tureckim znáyduiących się osobliwie w Stambule, Pruzie, Adrianopolu, Jus Collationis iest przy Kislar‑Agaſy, to iest Náystarszego Eunucha Białogłowskiego, ktory ad libitum suum rozdaie Beneficia, á za to nie małe bierze Honoraria. Niepoprawne zródło .