Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, Kn, T, SW, SJP notują
SXVI (?), L (?), SWil nie notują

Formy: lp M. fant; ~ lm B. uż. nosob. fanty; N. fantami; fanty; Ms. fantach

Etymologia: <niem. Pfand 'zestaw'>

Znaczenia:

1. »rzecz kosztowna, wartościowa«: Niech ci by go był Osman, jak Priamus stary Hektora Achillowi, nim włożył na mary, Szczerym odważył złotem, lecz takimi fanty Umysł gardzi wspaniały [...]. PotWoj1924 230. Przyiezdzamy blizey az dwor rabuią Szlachcianka chodzi załamuie ręce tu troczą na konie wiepsze oprawne połcie nie ktorzy Fanty. Bydło na powrozach prowadzą zobory. Rozumiałęm że to iaka Exekucyia. PasPam 154. Iędnak daiąc część sláchcie zgromádzony Ktorzy dlá Woyny, y Srogiey Bellony, Drogie Swe fanty w klasztorze złozyli Zony y dzieci [z] tegosię zwierzyli [zakonnicy]: I prosili ich, coby tez y oni Radzili czynic wtey nieszczęsney toni. OblJasGór 13v. Mieszczánom Mitáwskim przykázał Pan Generał Máior Imięniem Krolá I. M. áby wszystkie u siebie wschowániu máiiące [!] lub Sáskie lub Moskiewskie rzeczy, powydáwáli co wszyscy zmiłą chęcią uczynili, y káżdy cokolwiek wschowániu u siebie miał ták we Złocie y wpięniądzách iáko y w Fantách, Rysztunkách y inszych tym podobnych Ruchomosciách zrádoscią wydał, oczym ieszcze pewney specifikácyi niemász. RelRyg 7-8.

2. »zastaw«: Fant item., zastawa vt cum dicimus, zafantowano dobra. Kn 172. Fant/ zakład. vt fantami płacić [...]. Res, ut opponitur pecuniae, sic dices: Soluere rebus, mercibus, pignoribus, [...]. Kn 172. Fant, zastaw [...] fantami płacić. T III 331.