Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, Kn, L, SWil, SW, SJP notują
SXVI (?), T (?) nie notują

Formy: lp M. folga; D. folgi; B. folgę; N. folgą

Etymologia: <niem. Folge>

Znaczenia:

»ulga«: Folgá. vide Ulżenie. Kn 178. Poszliscie ochotnie dla tego respektuiąc zes cie zubogiego Miasta czynię wąm wtym folgę, że was niedaleko ciągnę. PasPam 168. Mowię Gospodarzowi ies[t] tu Miod gdzie blisko. On dla Swoiey Folgi że by mu piwa mniey wyszło, iest MSCi Panie. PasPam 168v. I Merkuryusz z Swoią zwyczayną chytroscią kiedy z Panną kwadratem Swym korrespondią Zaraz sub Solanae [istoty żyjące pod słońcem] wielką folgę czuią. PasPam 272. WIelka iest folgá w żalu/ gdy co serce burzy Poufále przyiaćiel/ drugiemu wynurzy. KochProżnLir 168. Sposob Hiberny non approbat I. K. M. gdyż w iednych Dobrách tenże sam ćiężar z folgą, w drugich cum impossibilitate znośić się muśi, á żołnierz ták z obfitych iáko y szcupłych Dobr doćiągáć musi [...]. WiadWarsz_1698_1III 2.