W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 12.09.2011
GĘBACZ rzecz. m
Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1681
Formy: lp M. gębacz
Znaczenia:
»człowiek o wielkich ustach«: Łączą się Duch, i prawdą bo ten ktory prawdę powiáda, á miałby ciáło, podlegałby wielom przymowkom, wyżey nosi gębę, niż nos, Ey Gembacz, chłopci zębáty, ma ręce, bierze donátywy, ma nogi, odwiedziesz go od prawdy, ládá Tenutą, to tácy wszyscy, nie są sposobni, do mowięnia prawdy. MłodzKaz I, 104.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz gęba, gębal, gębaty, gębiasty.
Autor: WG