1.»pozbawiony możności słyszenia, niesłyszący; źle słyszący«: Był [..] málarz ieden [...] troiáką chorobą złożony. Bárwę ábowiem ná sobie miał podobnieyszą umárłemu/ niż żywemu/ głuchy był z wielkiey części/ y bárzo bełkotliwy.SpInZąbMłot294. Wywiedź lud ślepy/ ktory już ma oczy: y głuchy ktory już ma uszy.BGIz43, 8. Głuchy/ co nié słyszy. Surdus. [...] Surdus veritatis. [...] Captus auribus.Kn194. Głuchy chytrzé/ słyszy nié słysząc. [...] qui simulat se non audire [...].Kn195.
◆ Związki frazeologiczne:
◆ być głuchym na coś »być obojętnym na coś, nie móc lub nie chcieć czegoś zrozumieć; nie przyjmować czegoś do wiadomości«: Był Zołkiewski na te Prozby głuchy Boi się wdac Korony w Nowe zawieruchy.PotWoj17.
»człowiek pozbawiony zmysłu słuchu«: O Głuszy! słuchajcie: á wy ślepi! przeźrzycie/ ábyście widzieli.BGIz42, 18. Głuchy niechay zembami scisnie kołek u lutni albo u kobzy albo u skrzypiec gdy graią tedy melodią usłyszy choc nie uszyma.GrodzPrzes122b. Pod Woyniłowiczem konia zabito y głuchych gwałt na robiono bo owe bliskie pod Armaty podsadzanie Causavit [spowodowało] że ow huk y srogi impet szkodził słuchowi y mnie samemu więcey niż trzy miesiące w głowie szumiało iak w Browarze.PasPam105v.