W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 17.05.2011
GALMAN rzecz. m
Warianty fonetyczne: GALMAN, GALMON
Słowniki:
T, L (galman, galmen, galemon; XVII-XVIII), SWil (galman, galmen, galmon, galemon, ), SW (galman, galmen, galmon, galemon, galmejn), SJP (galmen) notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1764
Formy: lp M. galmon // galman
Etymologia: <z niem. Galmei>
Znaczenia:
»ruda cynku«: Galmaia. Galman. Galmon. Gallmey. calamine, cadmie, pierre calaminaire. T III 360.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz galmaja.
Autor: WG