Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI, XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: cz. ter. lp 3. os. garnie; ~ im. wsp. garnąc

Znaczenia:

»zbierać zachłannie, gromadzić«: Gdzie zaś kilka osób razem złych, niebacznych nad drugie się potęgą, rodowitością i dostatkami podniósszy, siłą swą inszych do posłuszeństwa sobie przymuszali, wykrotnie na pożytek swój, nie dla dobra pospolitego obciążliwie rozkazując, jacy byli u tychże Rzymian, po śmierci Juliusza Cezara, triumviri: Octavius, Antoniusz i Lepidus — to zwali oligarchią; a timokracyą, gdzie pospólstwo źle rządzi, więcej na swą stronę każdy (niż na zawiadowanie pospolitego dobra) pożytek garnąc, jacy Megarenses byli. NiemPam 145. Kto bogacz? Ten co nie pragnie: Kto ubogi? Co wszytko garnie. JaśDict 117.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Vszy słucháiąc/ Ięzyk mowiąc/ Ręce do siebie gárnąc/ Serce pożądáiąc/ nigdy się nie násycą. RysProv 81.