W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 13.11.2014
*GNOJNICA rzecz. ż
Słowniki:
SXVI (hasło spoza kanonu źródeł), L (XVII-XVIII w in. zn.), SWil (w in. zn.), SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują
Formy: lp N. gnojnicą; Ms. gnojnicy; ~ lm D. gnojnic
Znaczenia:
1. »płynne odchody zwierzęce, używane także jako nawóz«: A żeby korzenie [ćwikły] białe było/ w gnoinicy wołowey álbo w krowiey/ ná przesádzeniu obmaczowáć iey korzenie potrzebá/ y tąż gnoinicą ziemię nágnaiáć. SyrZiel 1120. Też ieślibyś śię więcey kocháł w zrzynánym álbo drobnym [łuku]/ gęsto nasieniem masz go siać/ y gęsto rozsadzác. Iesli wielki rzadko/ często okopuiąc/ plewiąc/ y gnoynicą oblewáiąc. SyrZiel 1220. ŁVczek żeby buynieyszy/ trwálszy y smácznieyszy był/ we dwá miesiącá po wsiániu ma bydź do połowice zerzniony/ y wodą álbo gnoynicą pokropiony/ y przesádzony/ ná cztery pálce ieden od drugiego. SyrZiel 1220.
2. »wóz używany do wożenia gnoju lub deska nakładana na taki wóz od spodu lub z boku«: Na tymże podwórzu żerdki na kupie leżące 2, koryto trzecie, pod mielcuchem czwarte małe świńskie, wóz okowany, wóz bosy prosty, gnojnic 2 parze, spodnia jedna, pług z naczeniem i z kółkami, dwoje jarzma, dwoje radła. InwKal I 100.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz GNOJÓWKA.
Autor: WM