ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 05.03.2024
GOŁĘBIENIEC rzecz. m
Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII w.), SWil, SW, SJP notują
Formy: lp M. gołębieniec; D. gołębieńca; B. uż. nżyw. gołębieniec; Ms. gołębieńcu; ~ lm B. uż. nosob. gołębieńce
Znaczenia:
»pomieszczenie dla gołębi hodowlanych, gołębnik«: Kokosz grzebie w Mierzwie/ y zbiera Ziarnka: jáko y Gołębie/ (ktore śię wychowują w Gołębieńcu). KomDobrOrb 49-51. W ochoćie vczciwy dáie chlebá tym, ktorzy go náwiedzáć zwykli y depcą progi domu iego, nie vstępuiąc do Gołębieńcá. AndPiekBoh 127. Gołębieniec, g. gołębieńca. Tauben-Haus. colombier, pigeonnier, volier à pié. T III 397.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: