Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »uroczystość, przyjęcie, zwłaszcza weselne«: Ludzie złośliwi nie chcieli przyiść ná gody/ nie chcieli się przybráć w bisior świątobliwości. StarKaz II, 482. Widywaliśmy Arianow, nigdy u nich tańcow nie widać było, nigdy słowa szpetnego nie słychać, a kiedy weselne gody odprawowano, Psalmy z sobą spiewali. MłodzKaz II, 460. Gody. 1) Hochzeit [...] les nôces; festin des nôces. [...] § 1) gody (wesele) sprawuię; iestem na godach (na weselu) u kogo. T III 394.

2.przen. »dobrobyt, szczęście«: Wszystkie dni ubogiego są złe: ále kto jest wesołego sercá/ ma gody ustáwiczne. BG Prz 15, 15. Gody. [...] 2) Lust, Wohlleben, Bergnügen. [...] bonne chèrre; gogailles, plaisirs, délices. T III 394.

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● iednemu gody a drugiemu głody. T III 394. wyżyłeś gody, (radość) cierp też i głody T III 394. raz gody, drugi raz głody T III 394.

3. »święta Bożego Narodzenia, Nowy Rok lub czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli«: A z tego mają starejsi zakładać księdzu na ołtarz gr 10, stądże też odprawić brackie, kolacyją na Gody i na Boże Ciało, gdzie mają dać kopaczowi każdemu świecę w kościele, a w dom żonie posłać. InsGór 1642 22. Tu u nas w tym kraiu Sług od God. tylko przyimuią. A kto zas po S. Ianie Słuzbę obeymuie iuz ten zasług nie moze wziąc. PasPam 223. Gody. [...] 3) Weyhnachten. [...] Noël. [...] Na Gody (Boże Narodzenie) tam będe. T III 394.