Data ostatniej modyfikacji: 08.12.2020
GRAND rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1624-1625
Formy: lp M. grand; ~ lm D. grandów; N. grandami
Etymologia: <hiszp. grande>
Znaczenia:
»tytuł używany przez arystokrację hiszpańska; osoba nosząca ten tytuł«: Miał w tém dobre konsyderacye królewic jmć, że się nie chciał z tymi pany grandami ceremoniować, którzy się wysoko niosą al pari udzielnym książętom i synom królewskim, a nie nic masz jedno próżny wiatr, którym ich król hiszpański nadyma, chcąc ich tém pociągnąć do oddawania wiernego poddaństwa, temi próżnemi tytułami zatrzymując ich in obsequio. PacOb 61. [...] tylko niektórzy delli signori grandi, że królewic jmć, nie znając z nich żadnego, nie uczynił im takiego honoru, jaki oni rozumieli sobie należeć, a mianowicie, że im czapki nie kazał włożyć, co u nich największa prerogatywa, bo i król hiszpański, kiedy ich grandami czyni, mówi im: covred vos, to jest nakryjcie głowę, i potém już grandami bywają. PacOb 64. Co ten tytuł grandów nosili, byli ci: duca d'Aumale, duca d'Arescot, duca di Croy, marchese d'Hauto, conte d'Ecmondt. PacOb 65. Grand Hyszpański. Spanischer Grand. Grand d'Espagne. T III 416.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM