Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII, XIX), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1743-1745

Formy: bezok. gryzmolić; ~ cz. ter. lp 1. os. gryzmolę; 2. os. gryzmolisz

Znaczenia:

»pisać brzydko, niewyraźnie, bazgrać; nieudolnie rysować lub malować«: GRIFFONER, V. act. (Ecrire mal.) Malè scribere. Malè litteras exerare. GRYZMOLIC [...]. DanKolaDyk II, 101. Bo ieżeli Łacinę zarzucaią Panowie nie ktorzy Polacy, osobliwie jactabundi Neoterycy, zacoż Synow swoich po lat kilka lub kilkanaście w Szkołach suszą, na stancye, stoły, y Direktorow expensuią się? Iepiey u Fary (z czego Xięża Proboszczowie y Bakałarze będą kontenci) nauczyć ich czytać y gryzmolić, dać do Dworu, applikować do Ekonomiki, czyniąc od ogrodow, Hortensios domesticos; albo trybem starych Polakow ćwiczyc in stylo acuto, toiest pisać żelaznym piorem, ná karkach nieprzyiacielskich, ábyśmy honor y sławę krwią Antenatow nabytą (w ktorey apud exteros upádamy) w dawney porze postawili pomniąc, qua simus Gente creati. ChmielAteny IV 373. Gryzmolę. 1) krieckeln, schmieren, schlecht schreiben. 2) schmieren, schlecht mahlen. 1) grifonner, barbouiller; faire des piez de mouche. 2) strapassoner, peindre méchanment. § 1) co tám gryzmolisz; kiiem nie piorem nagryzmolił, taki szpetny iest charakter. T III 429. Toż dopiero iako szkolnik Gryzmolę na papierze, Co mi przyidzie wierszem, albo Prozą na myśl o Czymsi. CoqMinNic B7v.