Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»gromada, tłum«: Trudno było i chybić w takiem hurmie ludzi. NiemPam 87. Postępowáłá tedy y pomnażáłá się co dźień Religia y nabożeństwo w krolestwie: nápráwowáły się kośćioły: poświącano ołtarze: budowano znowu ábo opráwiano klasztory mniszkom/ y Conuenty zakonnikom: ludźie z prágnieniem niewymownym/ zbiegáli się hurmámi ná Msze/ do Spowiedźi/ do Communiey/ do Bierzmowánia/ (ktory Sákráment w wielkiey vczćiwośći y powadze bywał w Angliey) ná obrządki chwały Boskiey. BotŁęczRel IV 52. Tamże zaraz niż owe przytoczone Szturmy, A niezmierne koło nich naćisną sie Hurmy Chłopstwá wyuzdanego, pod Wałem rozpostrą, On przypadszy w-obłoku, zawinie sie z-ostrą Po nich szablą. TwarSWoj 65.

HURMEM
w funkcji przysłówka

Warianty fonetyczne: HURMEM, URMEM

Formy: hurmem // urmem (zleksykalizowana forma N. lp)

Znaczenia:

»gromadą«: Lecz potym, kiedy urmem nastąpili I pod bok ściany kwarcianej przybyli, Rozśmiał się Jowisz cnej Polskiej Korony A mając z sobą ogniste pioruny — Swą tryjumfalną rozwinąwszy szatę Kazał do ordy wypuścić armatę. BorzNaw 123. Skoczyła Chorągiew hurmem. PasPam 83.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]