▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ ilekroć... tyle, ilekroć... tylekroć (sz. zm.) »gdy... zawsze«: Z strony szafunku prawo jest, że ilekroć KJMci wakancyą nieosiadłemu, w cnocie podejrzanemu i niezasłużonemu konferuje, tylekroć contra iuramentum czyni, bo prawa łamie a zatym nulla illi praestari debet oboedientia. ZebrzFundCz III 348. Vżywa tedy Bog/ pomocy oney swoiey osobney/ ku rátowániu wiernych/ tym sposobem/ ktorym świádczą Pismá święte/ że posługi Aniołow vżywa/ ktore wysyła ná posługę tym/ ktorzy zbáwienie odźiedźiczyć máią: Ták też/ ilekroć tego wiernym potrzebá/ tylekroć Bog tę pomoc ma pogotowiu; y iesli czego ludźiom prawdźiwie pobożnym nie dostáie/ to wszytko przez nię dopełnia. SmalcBóst 48. Czy ilekroć my do grzechu się wracamy/ tylekroć ma znowu ćierpieć namileyszy ten Báránek? TeresaDroga 24. [...] ale ÿ owszem od sądu y urzędu onego, do ktorego będę pozwanÿ, nie odchodząc, skutecznie usprawiedliwic, to iest sumę ÿstotną z zakładem y z szkodami zapłacic ÿ we wszytkim temu zapisowi memu dosÿc exnunc powinien będę czynic ÿ o co ieno pozwanÿ będę tyle kroc, yle kroc by tego potrzeba ukazÿwała, dosÿc czynic mam, a po mnie potomkowie excusuiąc sie. KsŻyt 235. [...] niemász w-żadney spráwie ludźkiey/ ták pewnego/ ták ćięszkiego/ ták częste[g]o ták rozmáitego vpádku/ iáko iest w-mowie ludźkiey/ w-ięzyku mowię moim doświadczam tego/ że ilekroć vstá moie do mowy otwieram/ tylekroć iákie niedoskonáłośći záraz wypływáiące z-vst moich widźieć muszę: á przećię mię w-beśpiecznośći mowy táká iáwná i niepochybna niebeśpieczność/ przez ták długi wiek żyćia mego pohámowáć niemoże. DrużbDroga 139-140. Opłákány nieuwagi ludzkiey postępku, A ták wiele rázy wtey hárdośći od Bogá ukarány: Jáko álbowiem nie raz tylko człowiek przy pierwszey w Ráiu residentiey swoiey ważył śię tákowey dumney imprezy swey przeciw Bogu, ále y po wygnániu swoim ztámtąd, do tegoszwracał[!] śie narowu, ták tesz nieraz był oto od Páná Bogá ukarány, bo ilekroć pośiągnął ad arcana Májestatu nátury Boskiey, tylekroc swey własney nátury z Ukaránia Boskiego piekne[!] przymioty tráćił. PowalSplen P. Aleć ná poćiechę, ná to mamy obronę, zászczyt na tych powietrznych piekielnych ptákow Páná Iezusá w Nayśw: Sakrámenćie, żegnánia, benedykcye: nic częstszego iáko tá w Kośćiele świętym ceremonia, iż ilekroć Páná Iezusá wystáwuią, tyle nim powietrze żegnáią: ták y w owey ná Boźe Ciáło Procesyi po czterykroć cztery częśći świátá żegnáią. PopławStół 360. Gdzie głádka skáła, gdzie Kaukazu plesze, Tam rzezwość Biszar, pokázał náywiększą; Jle kroć stąpi tyle ognia skrzesze, Niedba czy drogę, daley znáydzie miększą; Gory, pagorki, lásy, wody, błota, Jedna dla niego, co w rowniach robota. DrużZbiór 287. Po śmierci Wodzów, pamięć tak sławnych cudów osłabła zwolna, á skłonność wródzona lud do bałwochwalstwa nakłoniła; ile kroć w bałwochwalstwo upada, tyle kroć w niewolą się dostaie, iuż pod Chuzana Mezopotanii Króla przez lat osiem, iuż pod Eglona Krola Moabitów lat osiemnaście, iuż pod Jabina Krola Chananieyskiego lat dwadzieścia, iuż pod Madianitami, i Amalecitami lat siedem, iuż pod Filistynami; ále, ilekroć znowu do Boga się udali w pokucie, tylekroć ich z niewoli wyswobodzał, owszem w samym niewoli czasie, wybawicielów im gotował, Othoniela, Aoda, Deborę z Barakiem, Gedeona, Jephte, Samsona. Których uzbraiał mocą do obrony, powagą do rządów, mądrością do sprawowania sądów. BufKociełSpos 164. Zkąd nieraz chciwi dusz ludzkich szatani, Nie raz wrzeszczeli, i wrzeszczą: Ta Pani Ilekroć w świata wda się interesa, Tylekroć z gruntu wszystko nam pomiesza. BenisKPieśni F6. PRZYSIĘGAM Bogu! syn Afrodyty W twoich uściech, Doroto, Trzyma pochodnią i łuk ukryty, Strzałkę ciskaiąc złotą. Ilekroć bowiem miłym ust wabem Łechcesz, przyiemna pani! Tylekroć czuię cios w sercu słabem, Miłość tylekroć rani. KniaźErot 107. [...] walczyć nieiako zdaią się z postępuiącym bogiem, obszerną biegowi iego zastawuiąc tamę. Ten z wspaniałością zstępuie, á świetne iego promienie, któremi się do koła otacza, po wszystkich stronach szkarłatne rzucaiąc strumienie, przerywaią ie nieco; lecz nagle przepaść cała napełnioną niemi została. Ilekroć wybiie się z nad fali, tylekroć ta na niego znowu uderza; to się ponurza, to też wydobywa: wycieńczywszy na reszcie mdleiącego światła pociski, i znużywszy się walką, w krwawym iakoby morzu, pogrążonym został. MarmKłokInk 39. Kobiety! ilekroć zastanawiam się nad waszyw[!] wychowaniem, nad waszym stanem dalszym, tylekroć oddaję wielki szacunek waszey uczciwości, bo widzę z jakim przezwyciężeniem z jak przykrą pracą doszliście iey, á zadumiewam się z poszanowaniem towarzyszącym dawnym waszey płći przykładom, które nam dochowały Dzieje. PawlikPod 105-106. A ilekroć szczęśliwy dzień mi się nawinie, W którym nędznemu bratu co dobrze uczynie, Tylekroć mówiąc: Oycze spełniam twe nadzieie, Posypę grób twoy kwiaty i mlekiem poleie. GesChodSiel 20. Jlekroć o niewieśćie myślę/ tylekroć żołądek moy y kolerá poruszáią się. KraPos 71. ▲ ilekroć... zawsze (sz. zm.) »gdy... zawsze«: DRugi też mnich chćiał potáiemnie wyniśdź z Klasztorá S. Grzegorzá; Gdy o tym myślił/ chćiał wniśdź do Oratorium ále nie mogł/ bo go szátan porywał/ ilekroć sie kuśił tám wniśdź/ záwsze go dręczył/ kiedy gdźie indźie był dał mu pokoy. ZwierPrzykład 64. Y ilekroć w Ordinarzách nászych te rzeczy roskázuią/ zawsze się wzmiánká czyni o Konwenćie. LairReg 65[73]. [...] słusznie WM. moy Mćiwy Pan iesteś ex vtroquae Princeps poniewasz ilekroć iáka burza przećiwko Oyczyznie/ álbo w Oyczyznie stánie/ záwsze oná WM. mego Mćiwego Páná kosztem swym własnym/ y rádą plerumque cum discrimine salutis y obronę/ y záchowánie cáłośći [...]. DobrociesRel A3v. Hilarion/ ilekroć czuł w sobie podżogi ćielesney pożądliwośći/ záwsze do ćiáłá swego mawiał: Expecta aselle, Ego te pascam non hordeo, sed paleis: Poczekay Ośiełku/ ja ćiebie páść (karmić) będę nie jęczmieniem/ ále plewy. GdacUczyn 38. Jestem nader tkliwy y wyznaię szczerze, iż zawsze bywam wzruszony ilekroć te czytam słowa. BonLinBadania 76. ILEKROĆ mię z niewdzięczney ziemi wypłoszono, Zawsześ na swe, Zofio, przyięła mię łono: Teraz kiedy cię nie masz, mieszkam przy twym grobie. Rowno mi iest, czy w niebie, czyli być przy tobie. NaruszAEpigram 239. Wreszcie nigdziem w Piśmie o Edukacyi Delfina imienia J. Roussa niewspomniała; więc ten zarzut, tym iest bardziey zadziwienia godnieyszy, im mniey iest bliższy prawdy; ale żeby to mogło iakie nieukontentowanie sprawić na umysłach tych, ktorzy innych dzieł moich nie czytali, dla tego biorę sobie za powinność oświadczyć, że ilekroć mowiłam o J. J. Rousseau, mowiłam zawsze z uczuciem i okazaniem naywyższego zadziwienia: iako matka i nauczycielka powinnam go była krytykować, bo często błądzi, i pisma iego wiele niebezpiecznych maią początkow; lecz nikt lepiey nie czuł nademnie ile mu wiek dziecinny i nauczyciele winni wdzięczności. GenlisZnies A3v. BĘdąc uśilnie ná tym Błogosłáwiona Kunegundá, áby gránice miłośći ku Bogu y bliźniemu, ktorą ią Duch Swięty nápełnić raczył, im dáley, tym więcey rozprzestrzeniáć, y wonność uczynkow y cnot świętych, ku chwale Boskiey rzetelniey wydáwáć mogłá, ilekroć się iey w iákim Mieśćie álbo wśi stánąć tráfiło, záwsze śzpitale y niemocnice trędowátych, chorych, gdy się iuż w nocy ludźie uspokoili, náwiedzáłá z kilką tylko białychgłow, ktorych áby im to przykro nie było, upominkámi y dárámi przychęcáłá; będąc tey nadźieie, że noc rychley ią od prożney chwały, y mow pochlebnych zátáić mogłá: ktora wszytkich spraw swoich, nikogo inszego, tylko samego Páná Bogá, świádkiem mieć prágnęłá. FrankWiz 36. ▲ ilekroć... tyle razów, ilekroć... tyle razy (sz. zm.) »gdy... zawsze«: Aliści on sam starosty, urzędniki, sługi swoje z wojski, z działy i z chorągwiami na opresyą wolnych szlacheckich głosów nasyłał; to też, ilekroć się stało, tyle razów przysięgę łamał. HerburtPrzyczynyCz III 353. Kto poiedzie w zapowiedne pole, a puśći za sobą zrzebca albo inszego konia ile kroć obaczony będzie, tyle razy powinięn odłozyć winy gminowi 2 sz. d. TułGietKutrz 126. Mamy to z wielu Dzieiopisow podania, że Piłat odkupiwszy sukienkę tkaną Zbawiciela naszego, brał ią na siebie, tyle razy; ile kroć zagniewany Cesarz kazał mu, na sąd przed siebie stanąć, doznawał bowiem, że za wdzianiem oneyże, ubłaganego znaydował Cesarza. KleczKal XXIII. Jlekroć ią rzetelnie szczęściem mym nazywam, Tyle razy odpowie: ia z tobą szczęśliwam; Słowem: czułością swoią do tego mnie skłania, Iż ledwo iuż nie wierzę, żem wart iey kochania. MontSzymŚwiąt 47. Ile ludzi iest, tyle obrazow na świecie, Wszak Człek każdy na Obraz iest Boski stworzony. Ktokolwiek nędzę ludzką widzi w tym portrecie, A iak obraz nie czuły iest i nie wzruszony: Ilekroć to więc czyni, Boski tyle razy Obraz w sobie zaciera: a nié bez obrazy. MinZbiór 12. Proboszcz nie mogł się wstrzymać aby im nie miał oświadczyć swoiego podziwienia, prosił ich aby mu opowiedzieli to lekarstwo tak skuteczne y pożyteczne, odpowiedzieli mu poufale, y szczerze, że iedząc surowe mięso Jaszczurek, ktore w swoiey wsi znaydowali leczyli się gruntownie z Weneryczney choroby, y ran z niey pochodzących, y że tego lekarstwa dawali zażywać młodey Indyance, y używali go sami tyle razy ilekroć złożeni byli tą Chorobą[.] FloresLek 16-17. ▲ ilekroć razy »zawsze gdy«: Dobrze wspomina przedemną o tobie, Ilekroć razy rozmawiamy sobie. SzlichWierszeWir I 184. Pospolita to Turkom, wszytkich lekko ważyć, sámi się máiąc zá Pány świátá wszytkiego. Był tu kiedyś Gońcem do nas, záczym to sobie árrogował: że y Polski dobrze wiádom. Ták się był zá ten Trybut viął, że ile kroć rázy konferował z Kśiążęćiem: lubo y przez tłumáczá, nigdy go nie przepomniał: áż dopiro gdy mu Kśiążę vkazał Choćimskie Páktá, spem deposuit. TwarSLeg 93-94. Pomágáć będźie, ilekroć razy przytráfiłoby śię upaść, cokolwiek ćięszszego sobie przekłádáć. MazarInstr 3. Trwała nieco iednak w boiaźni dla melancholii ktorey w niey coraz przybywało, ztąd; iż się słyszała przez ten ciężar bydź otoczoną nieukontentowaniem, słabością, y bolami niepraktykowanymi, wpodobnych okazyach; dla czego przeciw swemu zwyczaiowi, przyciśniona była siedźieć, podczas słuchania Mszy S. ale ile kroć razy Kapłan zaczynał Kanon, bywały tak głośne ięczenia, y rzucania się w żywocie, iż dla tego musiała uklęknąc; co gdy uczyniła, owe ięczenia y rzucania się ustawały; iednak gdy po Elewacyi chciała dla słabości wstać, słyszywała cięszkie ięczenia y rzucania się [...]. GentŻycie 2. ▲ tylekroć razy... ilekroć »zawsze... gdy«: Jeszcze cię nie było ná świećie, co mowię y świátá nie było, kiedy dobrotliwy Bog w przedwiecznych dekretách swoich dáć káżdemu łáskę swoię dostáteczną obiecáł, y tę tylekroć rázy, ile kroć naywiększy grzesznik o nię konkurowáć będźie. GruszCel 53. ▲ ilekroć razy... zawsze »gdy... zawsze«: Co przy tymże Akćie Inquizycyi z Siostrámi pod przyśięgą zeznáłá. Przydáiąc y to iż ilekroć rázy wewszytkich swoich prywátnych iáko też pospolitych Konwentu spráwach niedostátkách/ y roźnych potrzebách/ do tego Obrázu Pánny Przenaś: vdáwałá się záwsze znácznego rátunku pomocy y łáski doznáwáłá. SkarbNieb D2.