W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.02.2023
KĄKOL rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1634
Formy: lp M. kąkol; D. kąkolu; B. uż. nżyw. kąkol; ~ lm B. uż. nosob. kąkole
Znaczenia:
1. »pospolity chwast zbożowy z rodziny goździkowatych o purpurowoliliowej łodydze, nasionach zawierających trujące alkaloidy; Agrostemma githago«: Ziemia też dobrowolnie, bez ludzkiej ciemięgi, Bez pługu, nie kąkole, chwasty i ostręgi, Czyste zboża rodziła: [...]. PotWoj1924 5. Czemu ná złey źiemi z pszenice rodźi się kąkol? TylkRoz 268.
2.przen. »coś szkodliwego, zabójczego jak chwast«: Rzecz trudna/ y niewypowiedźiána/ opisáć/ ábo wymowić/ iák tego wiele/ y sroga rzecz szło tey száráńcy/ ábo tego Kąkolu Bissurmáńskiego Czártowskiego/ ták przez Konstántynopol/ iák y ze wszytkich stron Państwá ták szeroko náśiádłego y możnego/ nuż co z inszych kráiow/ kto to może wiedźieć: bo y sam Cesarz nie wie/ áż będźie wiedźiał nád Dunáiem przy popiśie y munstrze. StarWyp A4. [...] Erasmus Manteufel Biskup Kamiński z Pomeranii jako gorliwy Pasterz zaymujący śię kąkol Luterskiey herezyi wypielając, Jana Bugenhagen, ktory błędy Luterskie rozśiewał w mieśćie Trepetal wygnać z kollegami swemi kazał. HylInf 76-77.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM