▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ gór. potrójny kłapeć (sz. zm.) »bryła soli mająca szerokość trzech miar«: Na przykład wzdłuż będzie kłapeć miar 5, 6, 7, dłuższego zakazują kopaczowi zajmować, a to dla zepsowania i spadania względem długości, który kłapeć będzie w miar dwie wszerz, takowy się zowie szczepny, który trzy miary wszerz, zowie się potrójny, miar cztery wszerz, zowie się poczwórny. InsGór 10. Przy takowym zepsowaniu, lubo będzie kłapcia miar 7 potrójnego, nie przyjmują stygarowie tylko za 6 bałwanów do regestru, a siódmego defalkują kopaczowi ratione culpae i tym kopacza karzą. InsGór 11. Na soli bitnej i łakomej ma zawsze zajmować potrójne kłapcie i ławy, ale kędy sól źle bierze, że nie jest jednostajna, że tej część lodowata, część zielona, i kędy strychy jarczaste lubo błotne przechodzą, cum scitu p. stygara ma zajmować in latum półtrzeci miary, a przecinać lepiej, żeby paucitatem bałwanów nagradzało magnitudine. InsGór 57. ▲ gór. kłapeć poczwórny »bryła soli mająca szerokość czterech miar«: Na przykład wzdłuż będzie kłapeć miar 5, 6, 7, dłuższego zakazują kopaczowi zajmować, a to dla zepsowania i spadania względem długości, który kłapeć będzie w miar dwie wszerz, takowy się zowie szczepny, który trzy miary wszerz, zowie się potrójny, miar cztery wszerz, zowie się poczwórny. InsGór 10. I tego się wystrzegać ma, aby nie zajmował kłapci poczwórnych, co jest z dawna officiose interdictum, i gdy to czyni sine consilio superioris lub zepsuje, lub dobrze zbije, karzą go i nie przyjmują, tylko za potrójne. InsGór 57.