W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 10.06.2019
KALWIN rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1606-1608
Formy: lp M. Kalwin; D. Kalwina; ~ lm M. uż. osob. kalwinowie; D. kalwinów
Znaczenia:
1. nazwa własna »reformator, twórca kalwinizmu«: Kálwin wász miły bánkietniczek/ dla ktorego Genewá osobne wino/ y chleb gotowáłá/ ná wszáwą chorobę/ [...] przez cztery látá zdychał. BirkEgz 15. Kiedy Rzym katolicki Babilonem czyni, Łże Luter, łże i Kalwin, kłamają Socini, Co do siedmi stosują jego siedm gor rogow Bestiej onej, ktora zje tych teologow. PotFraszBrück II 146. Anathematyzuie Concilium Trydentskie Kalwina, Lutra, Janseniusza, predeterminujących wolą ludzką do złego albo dobre go. BystrzInfZup 27v.
2. »wyznawca kalwinizmu«: Rożnej kondycyi i religii ludzie [byli]: schizmatycy, lutrowie, kalwinowie, aryanowie. NiemPam 199. Nie vlecza kácerstw w sobie ten/ ktory kácerstwá iednego zbywa/ á drugiemu v siebie gospodę dáie/ od Lutrow do Kálwinow/ od tych do Socynistow chodzi. BirkNagr 44. Wszyscy tedy katholickiey Relligiey Ludzie byli y są kon[tenci] z tey krola Pana naszego Rezolucyiey Opocz Luteran kalwinow bo oni tę woynę za swoię mieli. PasPam 262. Poydą tedy obrázy z Cerkiew wászych/ bo tych Kálwin bezecny nie rad widzi. BirkRus 9.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz *kalwinista.
Autorka: MBM