Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *KARCZOFLA, *KARCOFLA

Słowniki:
SW (karczofle; w. in. zn.) notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lm C. karcoflom; B. karczofle; karczofli

Etymologia: <wł. carciofo>

Znaczenia:

»warzywo, karczoch«: Hrubie y sprosnie się mylą ći/ ktorzy Kárczofle bydź Dżiewięćiśiłem powiádáią. SyrZiel 663. Korzenie Karczowfli[!] y głowki ich szysczáste bywáią/ dla wzbudzenia ćielesney żądzedo Wenusá vżywáne. SyrZiel 670. Iest drugi leśny ábo płonny Rozdźieniec temu zagrodnemu/ ábo iáko rádniey Dioskorydes pisze Kárcoflom podobny/ ośćisty y liśćia węsszego. SyrZiel 673.