Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: KAROCZA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: lp M. karoca; karoc; D. karocy; C. karocy; B. karocę; karoc; N. karocą; Ms. karoczy; karocy; ~ lm M. karoce; D. karoc; B. karoce; N. karocami; Ms. karocach

Znaczenia:

»powóz kryty, o pudle wybitym wewnątrz tkaniną i zawieszonym na pasach skórzanych (później opierającym się także na resorach)«: Gdy się Krol w Károczy o trzećiey álbo o czwartey godźinie społudnia/ z Kśiążećiem di Epernon/ z Conte di Monbázon z Pánem di Ko quelore/ y z ynszemi Pány w Páryżu przeieźdźywał/ á wzáułek ćiásny śś. Młodźiankow wiacháł. JudCerem B2. 3. Rano wyjechawszy na karocach gubernatorskich karmiliśmy wpół drogi do Vicenzy, a kilkadziesiąt koni capelletim nas prowadziło, dla bezpieczeństwa od bandytów, o których słychać było, że się tam gdzieś wieszali, jako zawsze po tamtym gościńcu. PacOb 153. Już Febus złotogrzywe wykiełznywał cugi, Gdy swoie kiełznáć kazał Poseł, ná marsz długi. W kontr, práwie z słońcem idąc gdy to ku záchodu, On słońcá godną károc kieruie ku wschodu [...]. GośPos 37.