ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 19.01.2015
KAZAĆ czas. dk/ndk
Słowniki:
nie notują
Formy: cz. przy. pr./cz. ter. lp 3. os. każe; ~ cz. prze. lp ż 3. os. kazała; ~ tr. rozk. lp 2. os. każ; ~ nieos. cz. prze. kazano
Znaczenia:
1. »wydać, wydawać rozkaz, polecenie«
2. »wygłaszać kazanie«
3. »mówić, perorować«
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: potrzeba każe: [...] te Panstwo podległe záwsze bywało przypádkom Interregni, miánowicie ná ten czas gdy schodziło ná krwi y Potomkách Krolewskich á szukáć po obcych Kráiách Pánow tym Narodom potrzebá kázałá [...]. MerkPol 167. [...] ieżeliby od Pułnocy Międzywschodnie Kráie Pokoy sobie obmierziwszy/ chciały Woynę przeciw Rzeczypospolitey podnieść/ álbo iesliby przeciwko támtymże Kráiom potrzebá Woynę obrocić kazáłá [...] tą drogą [wodną] wszytkie te potrzeby Woienne [...] wygodnie wystáwione być mogą. FredKon 111.
Związki frazeologiczne: kazać komuś precz: Niepoprawne zródło . ◆ kazać na praszczęta »zastosować karę polegającą na przebieganiu skazanego przez szpaler bijących rózgami«: Ledwoć effecerunt ze nie kazano roz strzelać, ale napraszczęta przez Gałeckiego Regiment. PasPam 255v.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Chłop ná nowe buczno każé/ sporo piié. KnAd 62. ● Każ temu smrodowi ábo béstyiey gębę pieniędzmi zátkáć. KnAd 242.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas