Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»związany z koniem«: Sadło końskie [...] najlepsze na wyprawę rzemienia, bo się snać taka skóra wody nie boi. DorHipTur 14. [Jeźdźcy] Rozmaite na nos [koński] łańcuszki przyprawują dla umiarkowania noszenia głowy, pohamowania burzliwości końskiej i odjęcia jakiej krnąbrności, bądź urodzonej, bądź nałożonej. DorHipTur 77-78. Ma być [ulica] brukowana równym kamieniem abo też cegłą, a obu stron w niej ku nogom końskim rynsztoki, dla ściekania wody i gnoju rządniejszego wymiatania. DorHipTur 81. Hálsbánt koński/ Phalerae [...] Primus equúm phaleris insignem victor habebit [...] phaleras esse pretiosum quemuis equi ornatum, sine in fronte, sine in capite, sine in pectore. [...]. Kn 222. Dumne Kozakow Dnieprowych iuż trzeci raz ánimusze, odmścicielce szábli W. X. M. podáie, tábor nieprzyiázny odwadze otwira, y trupámi ná milę końskiemu kopytu gościniec burkuie [Hetman Polny Mikołaj Potocki]. KalCuda C3v. Asz ćwiczony w Rycerskim: Rotmistrz ieden dziele, [...] Wpadł iáko Iástrząb z gory: w Pogáńskie łóżysko. Wpadł iáko Cwik między mdłe: głodny Kuropátwy, Vczynił swą odwagą: wszystkim przystęp łátwy. Ktory, że się z przodkow swych Iástrzębicem zowie? Bierze od Bolesłáwá: Herbem Krzyż w podkowie. Ze skarb drzewá świętego: ktory ludziom rodzi, Zuwot wieczny: podkową: końską, oswobodzi, Iástrzębá w Hełmie bowiem, iáko skrzydłem ná niey, Wleciał: gdzie bosęm trudno, z kąd spádną Pogáni. PotPocz 117-118. KON Morski [...] Iest Zwierz ciałá składem do Brytána Angielskiego podobny głowę iednak Końską máiący, gruby bardzo w sobie y otyły, w wodzie rybámi, ná lądzie tráwą żyie. ChmielAteny1755 I I, 477.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bot. opich koński »Przewłoka czarna; Smyrnium olusatrum«: Pietruszká álbo Opich Alexándriyski/ drudzy Opichem wielkim/ drudzy Kobelim/ álbo konskim zowią: rożny iest od Opichu Mácedońskiego. SyrZiel 1086. ▲ młynik koński »młyn, w którym do poruszania żaren wykorzystuje się pracę konia«: Młynik koński blisko zamku, koło kamieni dobry, z wierzchu z gruntu zły, to jest dachu całego potrzebujący i rynien. InwKal II 59. ▲ młyn konny, młyn koński (sz. zm.) »urządzenie napędzane dzięki pracy konia«: Ten za się zawiodszy go ná targ do kozłowa/ Zá pieniądze gorowe do pierwszego słowá Przedał Arabinowi do Konskiego młyna/ Tám był przez dwá mieśiącá. PaszkMrDzieje 23. Przydáwszy skrzynię z pytlem/ i mąkę mieć możesz. Iest mieyscámi w częstym używániu/ miásto owych máchin końskich młynow/ w kąćiku browáru/ ledwo nátrzy łokćie mieyscá zástąpi. SekrWyj 235. NA iednym mieyscu w Krákowie we Młynie Konnym, było koło srogie á kształt kołá K [...]. SolArch 93. Młyn pod górą koński, w wiązanie, lepionkę, dach tarcicami pobity, który już zgnioł, wszędzie zacieka, reparacji dobrej potrzebuje. InwChełm 14. D. Wiatrak za kontraktem die 15 octobris 1736 przez JMP Śmigielskiego burgrabiego starogrodzkiego danym, do dalszej dyspozycji trzyma oraz z młynem końskim Marcin Konrad, powinien te oba młyny w porządku trzymać. InwChełm 32. Młyn [...] młyn koński; młyn konny; młyn ośli. Roß-Mühle, Esels-Mühle. moulin aux chevaux; moulin aux ânes. § młyny końskie są trybowe o dwuch kołach i dwoygu cewach, proste o iednym kole i iednych cewach. T III 848.

*KOŃSKA

Znaczenia:

składnik nazwy geograficznej hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji: Na przyszłą Wielkanoc, gdy Chrystus z niewoli brańce święte wywodzi, padniem w Końskiej Woli, gdzie duchy z pogańskiego otrząsszy barłogu, przy świętych sakramentach ziścim śluby Bogu. TwarSLegK 235.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]