W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.04.2008
KOMISARZ rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp M. komisarz; D. komisarza; B. uż. żyw. komisarza // komisarza; N. komisarzem; ~ lm M. komisarze; D. komisarzów; B. uż. osob. komisarzów; Ms. komisarzach
Etymologia: <śr. łac. commisarius 'upoważniony'>
Znaczenia:
»wysłannik, delegat, osoba urzędowa mająca jakieś pełnomocnictwa«: Przyięli nas tedy Prusacy dosyc honorifice [uprzejmie] wysławszy komissarzów swoich ieszcze za Ordę [Odrę]. PasPam 54. Poiechałęm do Chorągwie otrzymawszy do kommisarza attestacyią dobrego zachowania w ktorey zaraz kommisarza proszą tameczni Incole [mieszkańcy] zebym zaraz na drugą zimę do nich ia a nie kto inszy był przysłany. PasPam 70-70v. Byliz tedy natęn czas kommissarze nasi w Minsku na Traktatach z Moskwą. PasPam 97v. A zeby taz delegacyia [...] wagę miec mogła tak Przewielebni y Urodzeni komissarze od Io kMSCi wysadzeni [...] pod pisuią. PasPam 213.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas