W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2023
KONFIDENT rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621
Formy: lp B. uż. żyw. konfidenta; ~ lm D. konfidentów
Znaczenia:
»osoba zaufana, powiernik, zausznik; przyjaciel«: Do tego y záraz podał o sobie iásną suspicyą/ bo pobiwszy te Pogány/ nie do woyská násze[g]o/ ktore go ze wszytką konfidencyą ná pośiłek y dwudziestu piąći tyśięcy woyská iego/ iáko nam obiecował/ czekáło/ ále prosto z Pászportem Iego K. M. do Chocimá obroćił/ w kilku set tylko swych konfidentow [...]. SzembRelWej A-Av. Nazajutrz przysłał wojewoda podlaski pułkownika regimentu swego Lamara, konfidenta ojca mego, z oświadczeniem dobrej przyjaźni swojej i zapraszając ojca mego do siebie. MatDiar 84.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM