Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»żołnierz posługujący się w walce kopią«: 20 Támże ludźie P. Przemyskiego nástąpili/ y monstrowáli sie/ Kro I. M. piechoty 500 dobrey/ kozakow 100. kopiynikow Polakow 200 porządnych/ Sabatow 100 po Węgiersku w konie y rynsztunek/ wespoł Páná Chwalibogowá rotá kozácka z rohátynámi 100. koni monstrowáła sie. BielDiar Aiij. Zá krolem I M. chorągiew dworska/ pod ktorą 600 kopiynika Potey chorągwi szłá iezdá Prusakow/ Iflantczykow y Pomorczykow/ ktorą prowádźi pan Káwáler Nowodworski 150. koni/ każdy ma parę rusznic. BielDiar Aiij. [...] iecháło piechoty pięćtyśięcy/ y Kopiyniká tákźe tyśięcy pięć [...]. StarWyp A3v. Sejm zatém nastąpił w Warszawie, na który, jako to już w ogniu pałającej rzeczypospolitej, każdemu było potrzeba w potęgę się zabierać, pradziad wmci też jachał, miał kopijnika koni 200, gdzie i ja wtenczas najpierwiej na koń z kopią wsiadłem pod chorągiew jego; miał piechoty 100, Kozaków 100. KoniecZRod 165. Lubomirski postrzegszy, że nań dziurą myszą Opanowawszy lasy, Tatarowie dyszą, Tak skrzydło wyprostował, że zrównał i z szykiem Chodkiewiczowym czoło; i jeśliby smykiem Chciała co orda broić podczas bitwy z Turki, Mógł im dać odpór, mógł ich wegnać w też komórki, A prawym skrzydłem rządząc, pięć rot kopijnika Na samo właśnie czoło pogaństwu wymyka, Swoje i Złotnickiego; w tejże stanął ławie Lipski i Rozdrażewski i Janowski w sprawie. PotWoj1924 129.