Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI (kozera), T (kozera), L (kozera, kozyra), SWil (kozera), SW (kozer, kozera), SJP (kozera) notują
SStp, Kn nie notują

Formy: lp B. uż. nżyw. kozer; ~ lm B. uż. nosob. kozery

Etymologia: <rus. kózyr 'atut'>

Znaczenia:

karc. »atut w kartach, także gra w karty«: Pánowie co wołáli kart/ grę obieráią/ Jedni w Mąkę/ drudzy się w Zelándá zmawiáią: Ci záś w iednę trzydzieśći/ á owi w Prymirę/ Rozmáitą y chudzi tną Pácholcy birę. W kupki/ w kozer y w Szfánclá: á ktoraś tám duszá Wywabia w zákrytego/ z każką śmiáłą Ruszá. MorszHRoz C2v. Fortuna — próżny wymysł, koment ludzki słaby; Co karty, kostki, szachy grawają, warcaby, I wszędy, kędykolwiek bez grzechu nie będzie, Bóg miejsca mieć nie może, diabeł je zasiędzie: Diabeł kostki wywraca, on kozery świeci. PotPoczKuk III 446.