W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 19.08.2009
KURFISTRZ rzecz. m
Warianty fonetyczne: KURFISTRZ || KURFISTR
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp M. kurfistrz // kurfistr; D. kurfistrza; N. kurfistrzem
Etymologia: <niem. Kurfürst>
Znaczenia:
»jeden z siedmiu książąt niemieckich mających prawo wyboru elektora«: Moglismy bic krola Szweckiego puko nieprzyszedł kurfistr Brandoburski. PasPam 51v. Winszował kurfistrz Woiewodzie tey Szczęsliwosci [...] że Pan Bog Sławną podał Fortecę. PasPam 72V. Bierzy Oberszteletmant od kurfistrza. PasPam 75. Kurfistrz przysłał prosząc że by mu cokolwiek zostawic kommunika. PasPam 75v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas